Ο Καραγκιόζης στο Μέτωπο !

Μιά από τις ιστορίες του Καραγκιόζη, όπως δημοσιεύθηκε 

στήν εφημερίδα "Η Νίκη" την 1-3-1941

Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο Σκιών, ο Καραγκιόζης

Ο Καραγκιόζης είναι μορφή πανάρχαια που η σκούφια του κρατά από πολύ μακριά, Ίσως από τα Ελευσίνια μυστήρια, τις κωμωδίες του Αριστοφάνη, το Βυζαντινό μιμικό θέατρο, είναι η ενσάρκωση της καταπιεσμένης μερίδας του ελληνικού λαού. Δε φοβήθηκε ποτέ, δεν άλλαξε στρατόπεδο και δεν υποτάχτηκε. Έμεινε πιστός στα ήθη και τα έθιμά του και πολέμησε κάθε μορφή ξενόφερτης επίθεσης, κρατώντας ψηλά τη σημαία της παράδοσης. Αυτός ίσως να είναι και ο λόγος που σήμερα αργοπεθαίνει. Γιατί δεν μπορεί ν’ αλλάξει στρατόπεδο και να προσαρμοστεί σε μια εποχή φθοράς. Προτίμησε ν’ αποτραβηχτεί στην καλύβα του, να ονειρεύεται το καρβέλι του, μακριά από έναν κόσμο που έχει πάψει να ονειρεύεται.

Χρέος μας, επομένως, είναι η μελέτη και διάδοση της γνώσης για την αξία του «Καραγκιόζη», ώστε στις μέρες μας που κάθε πολιτιστική κληρονομιά είναι σπάνιο είδος, να εξακολουθήσει να παίζει το σημαντικό ρόλο της. Γιατί οι σκιές του «Καραγκιόζη» δεν είναι απλά κάποιες σκιές. Είναι οι σκιές …της Ιστορίας μας.

"Ανακαλύπτοντας τον Αντώνη Μόλλα"

Το Θέατρο Σκιών του Αντώνη Μόλλα κοντά στους στύλους του Ολυμπίου Διός.
Διακρίνονται οι Στύλοι, το Παναθηναϊκό Στάδιο και ο Αρδηττός.

Μόλλα-Γιοβάνου Αρετή, Ο Καραγκιοζοπαίχτης Αντώνης Μόλλας: η κόρη του θυμάται, εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ, Αθήνα 1981.

Διαθέτει εικονογραφικό υλικό που ζωγράφισε η ίδια, από τη φιγούρα του Καραγκιόζη, το Βατραχονήσι, το πορτραίτο του Πατέρα της, όπως και το εξώφυλλο.

Αυτό το βιβλίο γράφτηκε με σκοπό να πραγματοποιήσει μια επιθυμία του Αντώνη Μόλλα, της οποίας δεν κατάφερε ποτέ ο ίδιος να δώσει μορφή. Σε μεγάλη ηλικία ο Μόλλας ήθελε να γράψει τα απομνημονεύματα του, τα λίγα του γράμμα τα όμως δεν τον άφησαν και η κόρη του, η Αρετή, όταν ήταν πιο νέα δεν είχε όρεξη γι’ αυτά. 20 χρόνια μετά το θάνατο του πατέρα της , αποφασίζει να μας μιλήσει.

(Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΝΤΑΜΑΔΑΚΗ)

Από την ανάρτηση του perahoragr. 

Κωνσταντίνος Νταμαδάκης ή "Καρεκλάς"

(Από το βιβλίο του Κώστα Τσίπηρα "Ο ήχος του Καραγκιόζη") ΕΔΩ.

Στη δεκαετία το 50 λοιπόν στο Λουτράκι υπήρχε ένα μικρό θεατράκι στην Κεντρική πλατεία τώρα Πλατεία 25ης Μαρτίου  όπου βρίσκεται και το μεγάλο  σιντριβάνι.

Ο χώρος όπως βλέπετε στην εικόνα είναι ο ίδιος χώρος που ο ¨Καρεκλάς¨ έδινε τα χρόνια εκείνα τις παραστάσεις του.